Vecize - Duvarlar

Gülüşlerin roll play
Hevesim yok pek
Yaşamak zor epey
alamıyorum zevk
İçiyorum bi tek
Yüzümde yok renk

Ne hesap ne kitap pay
Ne para ne kral
Önemi yok ulan

Bu şehrin sorumlusu kim
Yaralı kapılar
Üstüme duvarlar yıkılıyor gibi

Yavaş yavaş ölüyor gibiyim
Ama dibi görüyor gemim
Sonunda yalan oluyor dimi
Tribe girmiş adamın biri

Beni bulmalısın hevesim rayına
Oturur gibi davranır ha
Ama tez bastım mayına Tanıdım seni vay canına
Yapamazdım tek başıma
Gelir hafızama kan manzarama
Kadar iş koymuş bana bakma yaşa
Konuşur ağzı olan
Onlar gibi saçmalamam
Bir kere kapılma dalgalara
Seni zavallı algılara
Terkedip gitmişler al buna yak
Ulan bu dünya ne ayak
Ardına bakma kafayı kır
Çıkarsa rampa kalır hatır
Dokunma izi kalır
Beni sevmez yıllarım.
Hep soğuk Suratım
Kan dolu şarabım
Kaybettirir hırsların
Beni yok saymaz dumanım
7 24 bunalım
Bu bok geçer umarım
Ağrımasın bu başım
Ölelim ya kalalım
Bi sonuca varalım