Veron Algos - Gülümse

Bu ara delidoluyum, keyfim nasır tutana kadar odamda dumanlanıp,
Duvarlara sır bırakmayı, bırakalı çok oldu lan suç atmayın.
Kural basit kal sakin, gözaltlarım siyahın saf hali.
Gergin bu halim hep kura gibi hayat kurak bir çölken kıyametim.
Yenildik, kimine yeniydim. Kimene sefilsem, ettiğin yeminim.
Kulaklara bass, sokağıma isyan, varoşada umut ve kefildim.
Sormamayı öğrendim birden koşmamayı, ses duymamayı.
Gör mayınlarıma bide basmamayı, zordu bir babamın olmaması.
Rehber benim, hayatıma renkler verip,
Gidiyorken ezberledim, siyahın tonu dipten gelip, dişler seni.
Gül yinede, bas kül tenine, yan bir bakıma ama sus yinede.
Buz gibiler sen donma diye, soluğuma karışan nefes kor gibi gel.
Hep düş gibi hayat, yoktu mavi, seni sırttan vuransa kördü zalim.
Bunu görse bari biri, yoktu napim ağa, çocukluğum ise en saf halim sana.
Veron katili bu girdaptan, çıkmaz sesimde çatlak var.
Bir bakıma hayattan bıktım say, birçoguda bununda farkında. Nedeni ben oluveririm herşeyin, herşeyim aslında benim hiçbişeyim
Vede her bir şehir gibi içlemeyi, bıraktı Algos dinlemeyi.
Bir küfürdü, ağzımdaki küflü mavi, ses boğdu beni.
Solgun bir renk tene basınca kapanan siyahtaki yara izi.
Kanar dimi aynı gözlerimdeki beyaz. Beni, bırakanlara sözüm gibi,
Dilim atlasımda hep sapan bilin fakat sakar yine.
Şakayla karışık ciddiyim, beni bilip bilmemen ilk değil.
Fakat kulaklığındaki ses benim, dönüp dolaşır yine hep bulur seni.
Lan mülayim, ömrüm bitti bak çoğu itibar yoksunuyken
İtiraz eder, yinede durup bak, ben bir lavım okyanusun durduramaz.
Çok mu zordu rap, başıma gelen en güzeliyken,
Dostlar yıkılıp çirkinleşir, beni çirkef bilin ama mektep burası ve rehber sesim.
Tek derdiniz düşmemsede, susupta bir köşede gülmem size
Ağa en arkadan bakıp görmem gerek, birgün düşerseniz bakmam bile.
Bak lan velet, pas tutan umutlara tanrı sırt çevirdi bile
Çevirdi sana kadrajını sen bir bakıma susupta, GÜLÜMSE !