Vuslat - Ölüm Şehri

Huzuru anlattığım şarkılardan medet umma
Tutup kolundan çekip götürür seni bataklığa
Uyan rüyadan sıkıca tutun umutlarına
Onu sakın bırakma biran olsun bırakma

Gözümde görmüyor hiç bişeyi sözümlede ölmüyorsun ki
Söküpte atılmıyor ne pis bi duyguymuşki ihanet
Durup soruyorsun bunun neresinde adalet
Bu kıyafet yapıştı üstüme büyük bi gaflet
Sen affet, metanet yükselir damarlarımda
Ve sonucu cinayet , cinnetin tam ortasında
Gözlerinden cennetin kapısını aralasamda
Ben ağlamak isterdim cehennem ateşine birazda
Biraz daha bekle beni o soğuk ölüm şehrinde
Yaşanmıyor her an ensemde soluk bela hissiyle
Soyutlandım günahlarımdan sırat köprüsünde
Sandım kendimi bıraktım bedenimi o derin boşluğa
Dedim koşmaya gücüm yok bugün es geçin beni
Pusuya yatmış çığ gibi ezip geçti hisslerimi
Dizlerimi çöktüm giyotin sehpasındayım
Bu gün yanımdasında yarın kimin sofrasındasın Bırak kurgulasın nasıl yaşamak istiyorsa
Uğurlancaksın dört kolluyla nasıl olsa
Kapı çalmaz azrail kalbini dışardan kapa
Suratımda mutluluk pencereden bakarım huzura
Aldanma çocuk gri tondadır mutluluk
Aslını sorma biraz hüzün biraz burukluk
Tutukluk yapıyor arada şu yaşlı kalbim
Banada bulurduk bi bahane ağlasaydı gözlerim
Neyse hastayım biraz aldığım bütün bu ilaçlar
Uykumu getirdi gece biter sabah başlar
Hep aynı yol aynı durum bi ton dostla
Hep ayrıldı yollar sonu gelmiyor sonsuza kadar
Yorumsuzum sorunsuzum sanıyorsun ki onursuzum
Durum şudur yorulmuşum o yüzden somurturum
Boğulmuşum bi çok derdin deryasında
Yolum uzun o yüzden şu sikik müziği durdurun
Huzuru anlattığım şarkılardan medet umma
Tutup kolundan çekip götürür seni bataklığa
Uyan rüyadan sıkıca tutun umutlarına
Onu sakın bırakma bir an olsun bırakma