Yavuz Bingöl - Yüreğim Kanıyor

Sakin göllerin kuğusuyduk,salınarak suyun yanağında
Yarılan ekmeğin buğusuyduk

Biri saksımızı çiğneyip gitti,biri duvarları yıktı
Camları kırdı,fırtına gelip aramıza serildi
Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri,her şeyi kötüledi
Bizi yaraladı,biri şarabımızı döktü,soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu
dedimya gözüm ciğerim yanıyor yüreğim kanıyor
olmasaydı olmasaydı sonumuz böyle

göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Dağlarda çoban ateşiydik,dolanarak mavzer yatağında
Ceylanın pınara inişiydik
Göğsüm daralıyor,yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle

Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe.
hep aynı yerde karşılaşırdık tesadüf bu
birer tomurcuktuk hayatın kollarında
birer çiğ damlasıydık bahar sabahında,gül yaprağında dedimya gözüm hiç yoktan susturuldu şarkımız
Yüreğim kanıyor,ciğerim yanıyor
olmasaydı olmasaydı sonumuz böyle