serseri neyzenin aşkıyla kulak ver sözüme
bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi*
sanma sütlüman gönlüm
unuttum ben sevmeyi
aynı öykü cebimde
gezerim ben bu alemi
eski bir resmin buldum evimde
afacan yüzünde parlar gözlerin
aradan yıllar geçse unutsak bile
inanmıştım kimse değişmez diye
yıllar geçti ben yoruldum
ayrı yollardayız şimdi
unuttum yel değirmenlerine söylenenleri