Çıktım yücesine seyran eyledim
Yar ilen gezdiğim yerler perişan
Fırgat geldi derdeyledim ağladım
Bir ben değil cümle alem perişan
Fırgatın ucundan görünmez dağlar
Aldırdım yavruyu ah edip ağlar
Yıkılmış yapılmış virandır bağlar
Bülbül feryad eder güller perişan
Dertli kulum kendi çalar sazını
Kara topraklara sürer yüzünü
Kimse çekmez gayrı onun nazını
Bozuktur perdeler teller perişan