Yüzyüzeyken Konuşuruz - Boş Gemiler

Boş gemiler geçiyor gönlümün kıyısından
Ruhum yorgun ve bezmiş düşman sayısından
Ne anlamam lazım bu bakışından
Belli miydi zaten kaçışından
Ne söylesem boş beni göremezsin
İçinde bir ses ama seçemezsin
Hani özlersin geri dönemezsin,
of ki ne of
Biri bir duvar ördü
Kendim gördüm herkes kördü
Ben de sövdüm, herkes gördü
Bize biraz umut lazım, diyalog lazım, karavan lazım
Herkes güldü, ben de sövdüm