Zeus Kabadayı - 14 Şubat

Asma suratını kalk ve yemin et herkese
Bidaha aşk mı lanet olsun bidaha ölmem kimseye
Yüzünü görmek dahi istemiyorum düştüm yerlere
Elim kolum kanıyo kanasa ne olur kanasa bundan sanane be !!

İstediğin hayata gittin istediğine git
Beni benimle bırak çok konuşma geçer beş vakit
Alışık olduğum durumdu bu !! Canımı sökerek aldılar
Seni elimden alıp sonra buruşturup attılar

Doldur be meyhaneci içimse bırak yansın
Yürekse kurak tarla yağmur olda güller açsın
Yağmur arpa oldu dudaklarıma işledi
Bir kadın gözünde yaşla canını yakan kim dedi ??

Anne git dedim ! Canımı alsa iyi be canımı aldı !
Sinirden kırıp döküp resimlerini yırttıp attım
Elimde bi kaç dikiş sokaklarda yalnızım
Hangi kesik adam ederdi sevdiğim bu kansızı

----------------------------------------------- Bi çok şiir yazdım sana hepsi canını yaksın
İlk bahar günüydü tanıştık be adın batsın
Hayatımda bi çok kişi gözümün içine bakarken
Ben seninle kör oldum be birisi gözümü açsınn

Beynimin içinde hayaller ve mutlu ev var
Gittiğinde bi ben varım bide yetim çocuklar
Benim cennetim benimle heryer cehhenem
İstediğine sarıl şimdi kimsesizdir mahallem

Papatya dolu vazomda şimdi sade kokusu kaldı
Elimde bir şarap ve sıgara dolu bi paket vardı
İçtim hepsini çiğerlerimi yitirdim
Afitap oturdum ve yıldızlarla seviştim

Yüzük parmagımda kırılmış yüzükler
Söz verilip tutulmamış öksüz hep hayaller
Şimdi nerdesin canımı verip solduğum
Aşık olmak haram bana canına kurban olduğum.