Zeus Kabadayı - 14 Şubat 4 (Ft. Amon & Harun Can)

Zeus Kabadayı:
Yürüyorum ben sessiz, içim sessiz
Gözü dışarda kadın, çünkü karaktersiz
Herkesin yanında oynar öyle sessiz
Ondan oraya gider hem de şikayetsiz
Yürüne baktığımda sanardım bi tanıdık
Kendini kandırırsın ışıklarını kapatıp
Güneş doğduğunda rüyalardan uyanıp
Gitmek istedim ben arka kapıyı kapatıp (sakin)
Sakinlik baki,
Aşık olmak istedim ben olm yanlış insan lakin
Nedeni belli işte çünkü ruhu hain
Hakettiğini verdim ona, küfürlerimi dahi
Kimisi derdi aşk, kimisi çevre, kimisi para
Herkesin derdi varken bende vardı koca bi yara
İçine dök alkolünü temizlesin ciğerini
Litrelerce içtim fakat temizlemedi yüreğimi
Harun Can:
Evet belki yaranamadım
Ve kendimi kandırdım
Seni buna ortak ettim
Çok güzel bir hayaldi
Uyanmak istemedim
Son bir nefes aldım ve
İsminle verdim
Amon:
Gülmüyorsa kader sana, Gelmiyorsa giden bilki
Üzülmene gerek yok
Bak gelen zaten gider
Benim attığım adım sen,
Baktığım her kadın
Sebebi sensin bunun kalmadıysa tadım
Güneşin doğmuyodur kalbinse yaralı senin
Hasretinden bu yana bilki hergünü sayarım
Malûbu olucaksın kazandığın savaşı
Olsun alıştım ben kaybetmeye kazandığım savaşı
Yine de güldüm hep onsuzluğa alışıp
Sonsuzluğa giden bi yol sessizliğe karışır
Üzülme boşver bize yalnızlık yakışır
Sanki ilk defa mı aldatıldın gönlün elbet alışır
Gelmiycek yarın seni bıraktıysa yarım
Benim kalbimde öldü çoktan gömdüğüm o kadın
Yürüdüğün yollarına ömrümü adadım
Ve bil ki senin beni sevdiğin kadarım
Harun Can:
Evet belki yaranamadım
Ve kendimi kandırdım
Seni buna ortak ettim
Çok güzel bir hayaldi
Uyanmak istemedim
Son bir nefes aldım ve
İsminle verdim