Zeus Kabadayı - Ağaç

Sarılıp uyumak, bize göre değil
Sebepsiz, ağlamaaak

Sebepsiz sakın,
Boşver sen ağlama boşver be kadın
Yürüyorum kendimle, sokaklar basık
Dünya bu dünyaya gel benle alış
Gel, yüzünle kendinle ruhunla kalbinle gel
Bu yürek senin,
Tabi ben kimim?
Seni özledim, tamam sakinim
Bugün kendimle değil, ama seninle barıştım
Sebebini bulup, kendimle çatıştım
Kendimden daha öte, ölümle tanıştım
Seni anlamaya çalıştım
Olmadı, beni sormadın
Güneş doğmadı (güneş doğmadı)
Sorunu anladım..
Bugün kendimle değilde, seninle barıştım
Güneş doğmayınca, anladım.
Sorunu anladım..

Yüzün varsa benim kendimle barışmam
Sana bir dahada karışmam
İnan hiç birşey umurumda değil
Seni gördüğüm andan beri aynayla bakışmam
Gideceksen, git artık
Gideceğin yollarda seninle barışmaz
Seni korumaz, ben gibi bakamazsın
Sonunda anlarsın bırakınca geride
Yaktın, benide kendinide
Sordunmu kendine bir kere
Neden bu adam böyle neden bu deli be
Sorma yeter gönül istemem
Her gülün bir dikeni var
Ben yıllanmış ağacım, yaptıklarımın sebebi var..