Zeus Kabadayı - Korkmuyorum Ölümden

Ne yitirdiysem karanlıklar götürdü.
Seni onlara kaptırmam
Tek kişilik din yarattın ellere taptırmam
Hep sevdim hiçbir zaman unutmadım
Yüreğim seni sevdi senden hiç korunmadı
Her duble içtiğimde hatırladım
Ve bil ki kadın başkasına dokunmadım
Sakladım kurduğumuz hayalleri bi' kutu içinde
Şarap gibi eskitiyorum onları
Doğmamış çocuklarımın annesiydin hayalimde
İşte bu yüzden ben unutamıyorum anıları
Her sabah uyanıyorum üstüm başım yırtık Rüyalarıma giriyorsun be yeter artık yıldım
Aynaya baktığımda bu adamda kim diyorum
Söyle kadın sen bakınca eski beni görüyor musun?
Her akşam kahpe yüzünü göstermeye utanmıyorsun
Benim bu halimi görerek başkasına gülüyorsun
İçimde yanan bir ateşken yavaş yavaş sönüyorsun
Sanki ölüm gibi gelip kafama mermi sıkıyorsun
Ne istedin benden?
Bu dünyada benim canım dahi senin ulan korkmuyorum ölümden
Yani sen, yani sen benim canıma kasdeden
Korkmuyorum ölümden korkmuyorum ölümden
Korkmuyorum ölümden kormuyorum ölümden