Zuhal Olcay - Kara Güvercin

Şöminenin bir köşesinde sen
Bir köşesinde ben
Aramızda alev, alev, alev
Sırtımızda soğuk
Ve kor bakışlarımız donuk

Elimizde içki içilmedikçe
İki dudak arasında bir kaç hece
Yorgun kara bir güvercin gagasında
Söz oluyor

Acı dil, şiddet ve fırtına
Her yer fora, her şey alabora
Çirkin eller, gözler serseri
Gelen lekeli, giden lekeli
Çelişki, histeri, kişilik
Sevgi çemberi delik deşik

Ben yatak ucuna ilişmiş
Ellerim kenetli, gözlerim yerde Sen pencerede
Camda buğulu bulut
Damla, damla zehir düşmekte gövdelere

Bir piyano
Geçmişin parmakları usta
Sen beyaz ben siyah tuşlarda
Gamlarımız notaya dönüşüyor
Atonal alışkanlıklarımızla

Söndü şömine
Gün kelepçeli
Sen ve ben zından içinde
Birbirimize kelepçeli

Yıkılmış piyanonun sinesinde
Kara güvercin öylece yatıyor
Korkudan kocaman olmuş şimdi
Ölü gözleri, ölü gözleri