Zülfü Livaneli - Sürgün

Gökyüzünde yeryüzünde
Gün doğdu mu her gün ilk gün
Her gün aydınlıktır
Yoksa ümit her yer loş karanlıktır

Yar gurbette can yürekte
Bir kafeste ne amansız
Sonsuz ayrılıktır geçmez zaman
Her gece hep aynıdır

Fırtınada ak ayazda
sürgün her yerde hep yalnızdır
Gül açsa da kuş uçsa da görmez Dargındır
Her durakta her uykuda

Sürgün her nefeste yalnızdır
Her şafakta her yudumda
Hasret sancıdır

Yol alsa da, ses duysa da,
dağ aşsa da her yan en son,
her an son adımdır tek başına yalnızlık
Bir yankıdır